teatr

Split to bardziej podział – czy może jednak rozdarcie?

Na swoim, liczącym dwie części wydawnictwie, Kamil Abt postanowił podjąć szeroki temat pojęcia miłości. Temat fantazji, spełnienia, ale także bolesności i obaw – składników, które choć nie zawsze nam w smak, karmią na przestrzeni czasu to głębokie i wyjątkowe uczucie. Teatr to pierwsza destynacja tej wyjątkowej podróży. Płytę otwiera utwór „Bajka o Wilku”, którego niebagatelna kompozycja dźwięków z wyraźnie wybrzmiewającą perkusją, bezpośrednio przenosi nas swoją dynamiką do małej, leśnej chatki koźląt, gdzie zły wilk pobielony przez młynarza czai się, czekając na konsumpcję wcielenia niewinności. I to właśnie konsumpcja czyni otwarcie to wielopłaszczyznowym. Coby nie mówić, akt ten, choć rozumiany różnorako, stanowi nieodzowny element każdej, bliskiej relacji. A sama postać wilka? Cóż, to zawadiacki uśmiech dojrzałego artysty w stronę słuchacza. Błysk w oku mający zachęcić do dyskusji na temat płci, kontroli i dominacji.

Następujący po nim „Sen” to extensio spójnej wizji Kamila – utwór znacznie wolniejszy, ale nie pozwalający na nazwanie się „spokojnym”. To 5-minutowy spacer w onirycznej przestrzeni, która przecież dla każdego z nas jest czymś zupełnie innym. Drugą część, liczącego cztery nagrania albumu otwiera „Pasquino”. Konotacja ze słynnym, rzymskim popiersiem jest tu nieprzypadkowa, a porywająca w ruch głowę linia gitarowa pozwala nam odnieść wrażenie, że najbliższe 9 minut spędzimy pośród zabaw i otaczającej nas cielesnej figlarności.

Jak udało nam się ustalić już z początku „Teatr” to podróż. Ta zapisane ma w gwiazdach, że prędzej czy później musi się zakończyć. Zamykające album „Under a Namibian Sky With You” pokazuje nam, że rozświetlone nocną porą namibijskie niebo to destynacja, do której niejedno z nas chciałoby dotrzeć. Ponownie, kompozycja nieoczywista, perfekcyjnie skrojona, choć nie tak spokojna, jak można by sądzić. Na drugim planie dzieje się tu dużo, by nie rzec – bardzo dużo. Czy to wzburzony Ocean Atlantycki, czy może druga strona tej miłosnej historii?

Cóż, na to pytanie, każde z nas musi odpowiedzieć sobie z osobna.